به تقدیرم اما امیدی ندارم!
يكشنبه, ۲۸ خرداد ۱۴۰۲، ۰۶:۰۰ ق.ظ
به انسان تنها امیدی ندارم
به من های بی ما امیدی ندارم
کویرم که می میرم ازقحط باران
به امواج دریا امیدی ندارم
پر از آرزوها دلی پیر دارم
به تقدیرم اما، امیدی ندارم
به احوال دل هایتان بسته ام دل
به افکار زیبا امیدی ندارم
گرفتار رسوای گرداب عشقم
به دیوار حاشا امیدی ندارم
نه اهل بهشتم نه در بیم دوزخ
به آنجا و اینجا امیدی ندارم
برای من امروز شمعی بیاور
به خورشید فردا امیدی ندارم